Μέσα σε διάστημα δύο ετών τροποποιήθηκαν εκ νέου ο Ποινικός Κώδικας κι ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας καθώς δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο ν.4855/2021 (ΦΕΚ 215/Α/12-11-2021) και ο οποίος τίθεται αμέσως σε εφαρμογή, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά στις  επιμέρους διατάξεις του.

Οι αλλαγές που έγιναν στον Π.Κ. είναι πολλές και ριζικές. Eιδικότερα:

Όσον αφορά το Γενικό Μέρος του Ποινικού Κώδικα τροποποιήθηκαν τα άρθρα 8, 43, 79, 80, 81, 82, 83, 94, 99, 100, 101, 102, 103, 104, 104^Α, 104Β, 105, 105^Α, 105Β, 106, 107, 108, 109, 110, 110^Α, 113, 119, 129, 129^Α. Από αυτές οι σημαντικότερες αλλαγές είναι η επαναφορά της απρόσφορης απόπειρας (43 ΠΚ), ο επαναπροσδιορισμός των πλαισίων της μειωμένης ποινής (83ΠΚ), η πρόβλεψη συνεπειών για την πλημμελή εκτέλεση της κοινωφελούς εργασίας (105^Α παρ. 4 ΠΚ), η αναστολή της παραγραφής για εγκλήματα σε βάρος των ανηλίκων κι η έναρξη αυτής έναν χρόνο μετά την ενηλικίωση αν πρόκειται για πλημμέλημα και τρία χρόνια μετά την ενηλικίωσή αν πρόκειται για κακούργημα και η αυστηροποίηση των προϋποθέσεων της υφ’ όρων απόλυσης κρατουμένων (129 ΠΚ).

Στο Ειδικό Μέρος του Ποινικού Κώδικα τροποποιήθηκαν τα άρθρα 134, 159, 159^Α, 168, 169^Α, 187Β, 191, 207, 208,  211, 216, 224, 235, 236, 263^Α, 264, 265, 268, 270, 272, 273, 275, 277, 279, 281, 285, 286, 289, 290, 290^Α, 291, 292^Α, 293, 299, 308, 309, 310, 314, 315^Α, 323^Α, 331, 336, 337, 338, 339, 340, 342, 343, 344, 345, 348^Α, 349, 351^Α, 353, 360, 360^Α, 372, 375, 377, 380, 381, 385, 386, 386^Α, 390, 394, 396, 398, 404, 405, 465. Από όλες αυτές τις αλλαγές αξίζει να υπογραμμιστούν  οι ακόλουθες: Τυποποιούνται εκ νέου τα κοινώς επικίνδυνα εγκλήματα τόσο ως εγκλήματα δυνητικής όσο κι ως εγκλήματα αφηρημένης διακινδύνευσης (273ΠΚ). Ειδικότερα, η διασπορά ψευδών ειδήσεων (191ΠΚ) καθίσταται εκ νέου έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης και μάλιστα αυστηρότερο από ότι ήταν πριν το 2019, με απαλοιφή των τομέων του τουρισμού και των διεθνών σχέσεων και εισαγωγή στην θέση τους του τομέα της δημόσιας υγείας. Ακόμη, η ισόβια κάθειρξη προβλέπεται πλέον ως η μοναδική απειλούμενη ποινή για τα αδικήματα της εσχάτης προδοσίας (134ΠΚ), της ανθρωποκτονίας (299 παρ.1 ΠΚ), του ομαδικού βιασμού (336 παρ.3 ΠΚ) και της θανατηφόρας ληστείας (380 παρ.2 ΠΚ), ενώ γίνεται πιο αυστηρή η ποινή για την εμπορία ανθρώπων κι ο εμπρησμός των δασών ανάγεται σε κακούργημα (265ΠΚ). Τέλος, τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας πλέον τιμωρούνται με βαρύτερες ποινές και κάποια διώκονται αυτεπάγγελτα, ιδίως αν το θύμα είναι ανήλικο.

Θα πρέπει να επισημάνουμε πως αν και η συχνή τροποποίηση βασικών νομοθετημάτων, όπως είναι ο Ποινικός Κώδικας, προκαλεί σύγχυση στο νομικό και όχι μόνο κόσμο και ενέχει τον κίνδυνο της ατιμωρησίας λόγω της υφιστάμενης πολυνομίας, ωστόσο δε, εν προκειμένω, οι περισσότερες από τις προαναφερόμενες αλλαγές ήταν επιβεβλημένες να γίνουν, όπως αυτές της μετατροπής του εμπρησμού δασών σε κακούργημα και της αυστηρής ποινικής αντιμετώπισης των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας κι αξιοπρέπειας.